pibíncu , agt Definitzione
nau de ccn., chi acostumat a pibincare; a logos dhu narant fintzes po susuncu, limidu, arrestigu, malu a giare / èssiri p. che pibitziri famiu = meda, a tropu
Sinònimos e contràrios
apioncheri,
cantariarzu,
cantarzosu,
mimincheri,
pibigosu,
pibincheri,
pibincosu,
sprepedheri
2.
no apu mai iscípiu su poita is predis, ita pibincus!, si depiant pigai feli po custus ispetàculus chi faemu
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
rasoir (fam.),
barbant,
tatillon
Ingresu
fussy person
Ispagnolu
quejica,
meticuloso
Italianu
lagnóso,
pignòlo
Tedescu
pedantisch.